Hierbij een verslag van A. een deelnemer aan de 3-daagse training over dood en rouw in februari 2024:
In gesprek met mijn ziel
“… En dan vraag ik jullie nu om in tweetallen in gesprek te gaan met je Ziel…”. Het is inmiddels de derde en laatste dag van de module “Deepening, in search of meaning” (blok 5 Masterjaar) en een volstrekt logische vraag op dat moment.
Dus ging ik vol vertrouwen met mededeelnemer H. deze oefening aan. We hebben de voorgaande dagen dan al de diepere thema’s zoals rouw, kwesties van leven en dood, en zingevingsvraagstukken op verschillende manieren onderzocht. En zelf heb ik al best veel gewerkt met mijn Kwetsbare Kind en Het Veld. Toch brengt juist deze oefening weer een enorm verdiepend inzicht. En brengt het eerdere ervaringen samen tot een groter geheel.
In een aparte ruimte op de trainingslocatie pak ik met H. de draad op: ik voel mijn Ziel weer zitten vlak onder mijn borstbeen. Op uitnodiging van H. laat ik die energie uitbreiden. Het neemt mijn hele lijf in beslag, bijzonder genoeg alleen niet in mijn benen. Wel mijn gehele romp, armen en hoofd.
Een gesprek met mijn Ziel zal niet lukken merk ik meteen, maar ik kan mijn Ziel wel heel sterk ervaren en waarnemen. Het is zo doorzichtig als een waterdruppel, zo beweeglijk als kwik, zo sterk en schitterend als een diamant en met de zachte glans van een parel. Warm, licht, helder, zacht, kwetsbaar en onkwetsbaar tegelijkertijd.
Ik bén het niet, deze Ziel. Het zit in mij, maar het valt niet samen met wie ik ben. Het geeft me wel de levenskracht, de spark zeg maar, en zorgt ervoor dát ik überhaupt leef.
Ik heb er ook geen recht op, kan ik heel duidelijk voelen. Mijn Ziel is mij gegeven, hoort bij mij, en ook alleen bij mij, maar ik kan die op geen enkele manier claimen. Heb er geen grip op, geen controle.
Aan de andere kant hoef ik mijn Ziel ook niet te verdienen. Ik hoef er niets voor te doen of te laten. Ik kan in dat opzicht ook niets verkeerd doen. Mijn Ziel blijft bij mij tot het moment dat die mij zal verlaten en ik het leven laat.
En heel belangrijk: het is deze Ziel die maakt dat ik mij echt kan verbinden met anderen. Zowel met mensen, dieren als planten. Maar ook met het gevoel van eeuwigheid bijvoorbeeld in het contact met de bergen of de zee. Vanuit deze beZielde verbinding ervaar ik de ander op een dieper niveau, dat geeft een stevig gevoel van wederzijdse herkenning.
Met mijn dood gaat dit deel van mij terug naar het grote geheel. Dan gaat het als een regendruppel op in de grote oceaan van het Universum. Vermengt het zich met alle andere Zielen. Het neemt essentiële kristallen van mij mee, die geven mijn Ziel op minuscule wijze een andere kleur mee. Maar ik – als geheel – blijf hier. Daarna zal een nieuwe Ziel weer nieuw leven geven aan iets of iemand anders.
Bij de afronding van deze oefening ben ik vooral heel dankbaar dat ik mijn Ziel heb mogen ervaren, met diens eeuwigdurende wijsheid. Deze ervaring brengt veel liefde en ontzag voor het leven en het grotere geheel waarvan wij onderdeel mogen uitmaken.
Met veel dank aan Robert en collega-deelnemer H. om deze ervaring mogelijk te maken.
A.
…………………………………….
En hier0nder de eerste aanzet om het gesprek met de ziel aan te gaan via Voice Dialogue, door Jerien Koolbergen uit mei 2013
Een gesprek met de ziel
Lijkt dit een stap te ver? Volgens nieuwe onderzoeken niet. Maar om een dialoog met de ziel te kunnen aangaan, moeten we wel eerst weten, waar we eigenlijk mee te maken hebben. Moeten we denken aan de mens in zijn geheel, zoals in: die arme ziel, of : die ziele-poot. Of aan een deel van ons gevoelsleven, zoals in: zielsgelukkig, of zielepijn. Of aan het denken: “Zwei Seelen und ein Gedanke”?
In het Christelijk denken verstaat men onder ziel: het levensbeginsel dat het lichaam bij het sterven verlaat: zieltogend, de geest geven. En in de psychologie heeft men zich vastgeklampt aan het woord psyche, zonder uitspraak te doen over wat men daar eigenlijk onder verstaat. Pas in de modernere psychologie kreeg psyche de inhoud van bewustzijn of geest.
Een ‘next step’ in Voice Dialogue, dat toch een bewustzijnsproces-methode is, zou kunnen zijn een direct aanspreekpunt te vinden met dat bewustzijn. Nu is er wetenschappelijk geen vaste aanname waar dat bewustzijn zich bevindt. De orthodoxe mening is, dat het een uitvloeisel van de hersenfunctie is. Alternatieve veronderstellingen zijn dat het bewustzijn zich in de hartstreek bevindt, of door het gehele lichaam, bv. in de chakra’s. Er schijnt nu licht aan de horizon te gloren.
Een quantum-theorie van bewustzijn (1)
n een nieuwe quantum-theorie van bewustzijn stellen twee vooraanstaande wetenschappers: Prof. Dr. Stuart Hameroff en Sir Dr. Roger Penrose dat de essentie van onze ziel, de drager van ons bewustzijn, bestaat uit quantum-sustanties, die zich bevinden in structuren, genaamd micro tubules, binnen de hersencellen. Ervaring van ons bewustzijn zou het resultaat zijn van quantum-gravity effecten in deze structuren. Ons bewustzijn is meer dan de interactie tussen hersencellen in ons brein, maar is afkomstig uit de basis quantum energie in het Universum.
De onderzoekers zien hier overeenkomsten met het Boeddhisme en het Hindoeisme, waar vanuit gegaan wordt dat het bewustzijn een integraal deel van het Universum is.
Dialoog met de ziel
Als de ziel, dat quantum stukje energie binnen onze hersencellen de drager van ons universele bewustzijn is, dan kunnen we onze ziel hierop aanspreken, zoal we onze kwetsbare energie kunnen aanspreken middels het Kwetsbare Kind. Wij zijn na onze geboorte deze ingedaalde , kosmische ziels-bewustzijns energie snel vergeten en ontwikkelen een eigen ego-bewustzijn, gedragen door erfelijkheid en levenservaringen. We raken vaak ons ziels-contact verder kwijt door de verdere ontwikkeling van een egocentrisch bewustzijn.
Toch vangen mensen soms een glimp van dat universele bewustzijn op, bv. in een bijna-dood ervaring, in een zog. Piekervaring, of onder invloed van bepaalde drugs. Sommige mensen denken in meditatie een glimp er van op te vangen, doordat het zo ongelooflijk stil en anders kan worden van binnen. Misschien zijn we dan wel in een andere bewustzijnstoestand, maar dat is vrijblijvend. We zijn niet in contact met onze ziel, dat kleine schone cosmisch bewustzijns deeltje.
Niet vrijblijvend zou zijn om de dialoog met onze ziel aan te gaan. En waarop zouden we die dan kunnen aanspreken?. Ik denk dat dat op “onschuld” zal moeten zijn. Een dialoog met de Onschuldige in ons. En vanzelfsprekend dan met de Schuldige. En die next step zal een beslissende zijn. We zullen er niet met een paar ”Weest gegroetjes” vanaf kunnen komen. Er zal moed voor nodig zijn en een doorgewinterde facilitator met mededogen. Is het een stap te ver? Ik denk het niet, de wereld vraagt er om.
(1) Noot bij “Een quantum-theorie van bewustzijn”. De quantum-theorie houdt zich bezig met het bestuderen van elementaire sub-atomaire deeltjes in het universum. Deze kunnen zich zowel manifesteren als deeltjes, alsook als golven. Einstein gaf ze de naam quantum (Latijn: hoeveel(heid), om de onzekerheid van het fenomeen te benadrukken.
Jerien Koolbergen, Mei 2013
